θειοαιμοσφαιριναιμία

η βιολ. παρουσία θειοαιμοσφαιρίνης, αδρανούς παραγώγου τής αιμοσφαιρίνης, στο αίμα.

[ΕΤΥΜΟΛ. Απόδοση στην ελλ. ξεν. όρου, νόθου συνθ., πρβλ. αγγλ. sulphemoglobinemia < sulph- (< sulphur «θείο» [ΙΙ]) + hemoglobinemia (βλ. λ. αιμοσφαιριναιμία)].